dinsdag 24 september 2013

Boekenkunst!

Zijn er boeken waar je een verschrikkelijke hekel aan hebt en die je het liefst direct in de prullenbak keilt? Gooi ze niet weg! Een tijdje terug was ik op een middelbare school in Bergen waar ze van boeken prachtige kunstwerken maakten. Ik kreeg acuut zin om de boeken van W.F. Hermans (sorry Hermansliefhebbers!) of Thomése in stukken te knippen. Kijk maar eens wat een prachtige dingen je er van kan maken! (Voor de duidelijkheid, deze kunstwerkjes heb ik van het internet en zijn dus niet door de leerlingen gemaakt)







Sommige van de boeken die ik op de scholengemeenschap in Bergen zag waren ook echt prachtig. Helaas kan ik daar geen afbeeldingen van vinden, maar het is leuk te zien dat jongeren zo creatief bezig kunnen zijn met het bewerken van boeken. Kunnen we in ieder geval niet klagen dat ze hélemaal niets met boeken doen!

Ik wil lezen!!!

Door drukte van de studie ben ik er helemaal niet meer aan toe gekomen om boeken te lezen waar ik zin in heb. Iedere keer doe ik een poging met als resultaat dat ik nu in drie verschillende boeken bezig ben: Wolfskinderen van John A. Lindqvist, Puur van Andrew Miller en Verkikkerd van Lisette Jonkman. Hopelijk kan ik snel over deze boeken een recensie schrijven! Tot nu toe vind ik ze namelijk ook erg goed. Gelukkig zal ik over een paar weken het iets rustiger krijgen. Hmmm... Lekker lezen!

zondag 15 september 2013

NS Publieksprijs

Als we toch bezig zijn met literaire prijzen dan kan ik net zo goed even doorgaan. Vandaag werden de zes boeken bekend gemaakt die genomineerd zijn voor de NS Publieksprijs. De boeken zijn als volgt:

Reizen zonder John - Geert Mak
Aan niemand vertellen - Simone van der Vlugt
De voedselzandloper - Kris Verburgh
Dit zijn de namen - Tommy Wieringa
Gijp - Michel van Egmond
De vergelding - Jan Brokken

Ik heb zelf het vermoeden dat het tussen Dit zijn de namen en De vergelding zal gaan. Maar ik ga hier puur op gevoel af.

Om te stemmen klik hier.

Wie stem jij en welk boek denk je dat gaat winnen?




Winnaars De Gouden Lijst

Heb je wel eens gehoord van de Gouden Lijst? Dit is een prijs die enige jaren terug in het leven is geroepen om het gat te dichten dat valt na de Jonge Jury (tot 12 jaar) en tussen de Dioraphte Jongeren Literatuurprijs (vanaf 15 jaar). De Gouden Lijst nomineert ieder jaar een aantal jeugdboeken waarna zij beslissen wat het beste jeugdboek, voor jongeren vanaf 12 tot 15 jaar, van het jaar is. Gister, 14 september, is de prijs opnieuw uitgereikt. 

De drie genomineerde boeken uit de categorie Nederlandse schrijvers waren:
Rotmoevie van Marjan de Smet
Zwarte zwaan van Gideon Samson
Rebel met vleugels. Het verhaal van Icarus van Marcel Roijaards

De genomineerde boeken in de categorie vertaling waren:
Ik zal er zijn van Holly Goldberg Sloan
Gesplitst van Neal Shusterman


Uit iedere categorie werd een winnaar gekozen. De winnaars zijn geworden Rotmoevie en Ik zal er zijn. Ik hoop deze boeken binnenkort op deze blog te recenseren. Meer weten? Klik hier voor de site van de Gouden Lijst.

                                  

donderdag 12 september 2013

Chocolade kokostaart

Ik weet het: ik ben een boekblogger en geen taartblogger. Ik ga het ook echt binnen de perken proberen te houden. Maar toch moet ik even een taartje met jullie delen. Vanmiddag liep ik de supermarkt in en zag daar kokosmelk staan. Ik bedacht me dat het leuk zou zijn om een keer iets met kokosmelk te maken en zocht op het internet voor een taartreceptje. En ja hoor... tropische kokos-chocolade taart.


Natuurlijk moest ik hem eerst maken om te kunnen zeggen of het ook daadwerkelijk een succes is. Het antwoord is eenduidig: ja! De taart is niet moeilijk te maken en is eenmaal afgekoeld een ware smaaksensatie. Snoep er alleen niet te veel van want dan zit je direct bomvol. (En we willen niet aan de calorieën denken, neem dat maar van me aan).
Hieronder twee foto's. De foto van de doorsnee is misschien niet erg duidelijk. De taart bestaat uit twee taartlagen, maar ik heb er minder vulling tussenin gedaan wat resulteert in een taart waarvan de lagen minder zichtbaar zijn.
Oja, het is wel zo eerlijk om even te zeggen van wie ik het recept 'gepikt' heb. Ik kwam het recept tegen op een blog op Girlscene. De blogger had hem echter weer van 24kichen. 
Verdeel het beslag over de twee vormen en bak de cake in circa 50 minuten gaar in de oven. Laat de cake vervolgens afkoelen.

Benodigdheden
300 ml water
90 gram cacaopoeder
1 zakje vanillepoeder
250 gram bloem
500 gram rietsuiker
9 gram zout
2 tl bakpoeder
350 ml kokosmelk
130 gram arachideolie (er staat gram, dat heb ik maar aangehouden)
3 eieren

250 gram mascarpone (er staat eigenlijk 300 gr maar dat vind ik te veel)
125 gram kokosrasp (er staat eigenlijk 200 gram maar dat vind ik te veel)
300 gram boter
300 gram poedersuiker

Cake
Verwarm de oven voor op 170 graden. Breng het water aan de kook en los de cacaopoeder er in op en laat het vervolgens afkoelen. Roer ondertussen zodat de klontjes eruit gaan. 
Meng de bloem, suiker, zout, vanillesuiker en bakpoeder door elkaar. 
Voeg de kokosmelk, olie en eieren toe en roer totdat een glas beslag ontstaat. Dit gebeurt vrij snel, in minder dan een minuut.
Vet de springvormen in met boter en bekleed de vormen met bakpapier.
Dit kan in en buiten de oven, maar de kans bestaat dat hij buite de oven inzakt. Dit is niet erg want er gaat vervolgens een laagje mascarpone-boterkokosmengsel overheen.

Topping:
Als de taart is afgekoeld kan je beginnen aan de topping. Seer deze niet op een warme taart want dan smelt de topping weg. Verdeel de kokosrasp over de bakplaat (op bakpapier) en bak in 5 tot 10 minuten bruin. Ik heb dit op 160 graden gedaan. Ik bak mijn taarten altijd 10 a 20 graden lager dan in het recept staat. Meng de zachte boter met de poedersuiker. Voeg vervolgens de mascarpone en vier eetlepels kokosrasp toe. Dit mix je even goed. Smeer een laag mascarponemengsel over de onderste laag en plaats vervolgens de bovenste taartlaag erop. Smeer de rest van het mengsel over de bovenkant en zijkanten. Strooi de rest van het kokosmengsel over de taart heen. Et voilà. 

Eet smakelijk!





Geek Girl

Gister tegen het eind van de middag bracht ik een bezoekje aan mijn huisgenootje die net terug kwam van Engeland. Op de bank zat ze heerlijk Geek Girl te lezen. Ze had het boek in Engeland in een doos buiten op straat gevonden en het leek haar wel leuk. Enthousiast vertelde ik haar dat ik het boek ook had liggen en dat ik inmiddels erg nieuwsgierig ernaar was geworden. Dus bedacht ik me dat ik net zo goed direct kon beginnen met lezen. 

Geek Girl gaat over Harriet, een meisje van vijftien. Ze is gek op feitjes en woordenboeken en heeft totaal geen verstand van mode. Harriet heeft het niet altijd even makkelijk omdat ze veel wordt gepest door Alexa, een manipulatief meisje dat de hele klas tegen Harriet opzet. Gelukkig heeft ze haar beste vriendin Nat. Wanneer ze samen naar een modebeurs gaan - Harriet wordt onder hoge druk gedwongen - hoopt Nat als model gescout te worden. Het pakt echter anders uit: niet Nat wordt gescout maar Harriet. Hoewel Harriet niets om mode geeft, lijkt het haar een goede manier om haar pesters van repliek te dienen. Dan loopt het allemaal anders dan gepland..

Ik heb Geek Girl met erg veel plezier gelezen. Meerdere malen heb ik hardop gelachen. Harriet is een meisje naar mijn hart. Hoewel ze omschreven wordt als type nerd (geek) lijkt Harriet mij het type meisje met wie ik zo vriendinnen zou willen worden. Humor, zelfspot en intelligentie. Jammer dat ik na gisteravond alweer afscheid van haar moest nemen omdat ik het boek uit had. Maar... er schijnt een deel twee te komen!

Sterren: 4,5 (van 5)

Geek Girl: knap anders
Holly Smale
Gottmer
€15,95

Elke dag

Drie dagen terug ben ik begonnen aan Elke dag van David Levithan. Ik kende deze auteur eigenlijk alleen van naam omdat hij samen met John Green het boek Will Grayson, Will Grayson schreef. De achterflap van Elke dag sprak me direct aan. Het boek gaat over een persoon/wezen die/dat iedere dag in iemand anders lichaam leeft. 's Ochtends wordt hij - voor mij voelde A (zijn naam) als een hij - wakker in het lichaam van een willekeurig persoon die dezelfde leeftijd heeft als hij. A is zestien, dus de lichamen die hij voor een dag beheerst ook. Omdat A iedere dag een ander persoon is, is het onmogelijk voor hem om een vriendschap te sluiten, laat staan een relatie te beginnen. Dan komt hij in het lichaam van Justin terecht, een vervelende jongen met een leuke vriendin. A valt als een blok voor haar en hij beseft dat hij Rhiannon wil blijven zien. Maar hoe is dat mogelijk als hij morgen weer in een ander lichaam huist?

Eenmaal begonnen in het boek wilde ik het zo snel mogelijk uitlezen. Toen ik thuiskwam van mijn studie ben ik met het boek op de bank gaan liggen. Met mijn kat op mijn buik heb ik de rest van de middag doorgebracht. Het verhaal is pakkend en hoewel een wezen als A fantastisch is, is het verhaal daardoor niet ongeloofwaardig. Ja oké, ik weet dat A niet echt kan bestaan, maar het maakte het verhaal niet minder leuk. Ook vroeg ik me af wat ik van een bestaan als dat van A zou vinden. Enerzijds lijkt het me ongelooflijk leerzaam om iedere dag in een ander lichaam te huizen. Alleen al hoe je moet omgaan met overgewicht, depressies, drugsgebruik, maar ook met arrogantie, ongelooflijke knapheid en onzekerheid. Anderzijds lijkt het mij ook eenzaam; geen ouders, broertjes, zusjes, vrienden et cetera. 

Ieder hoofdstuk bestaat uit een dag uit het leven van A. Sommige dagen zijn interessanter dan andere. Dit merk je ook aan de hoeveelheid tekst die de auteur besteedt aan een dergelijke dag. Ik vond het een boeiend verhaal dat fijn wegleest. Een boek dat je tot denken aanzet.

Sterren: 4 (van 5)

Elke dag
David Levithan
Uitgeverij Luiting Sijthoff
€15,95

zaterdag 7 september 2013

Opgepast! Jaloerse blogger!

Soms kom ik sites tegen waar ik helemaal gek van word. In de positieve zin dan. Zo kwam ik gister de site www.bakarella.com tegen. Een blog met allemaal verschillende soorten taarten, koekjes, desserts noem maar op. Wat ik wel jammer vind, is dat zo'n site al zo snel commercieel is. Begrijpelijk natuurlijk, de houder ervan kan waarschijnlijk er leuk geld aan verdienen met meer dan negenduizend volgers op Bloglovin! Eerlijk gezegd word ik dan wel een beetje jaloers: negenduizend! Woow, hoe doet ze dat? 

Maar goed, genoeg jaloerse uitingen geplaatst. Ik zal jullie alleen nog even verblijden met een heerlijk uitziende Hummingbird Cake. Zodra ik de afbeelding (en ingrediënten) zag, wilde ik hem direct zelf maken! Hierbij de link van het recept, jammie!


vrijdag 6 september 2013

Manuscripta op De Uitmarkt

En? Ben je nog naar De Uitmarkt geweest in Amsterdam? Dit jaar was Manuscripta - de feestelijke inluiding van het nieuwe boekenseizoen - op De Uitmarkt. Ieder jaar ga ik naar beide evenementen, waar ik tijdens De Uitmarkt geniet van alle muziek-, musical- en theaterevenementen en boekenkramen van uitgevers die er met hun oudere boeken uitgestald staan. Dit jaar was het evenzo, maar dan nu met oudere én nieuwe boeken. Om heel eerlijk te zijn vond ik het geen succes. Als boekverkoper ben ik erg geïnteresseerd in aanstaande boeken en doen de 'oudere' uitgaven er niet voor mij toe. Ja natuurlijk wil ik die evengoed lezen, maar ik bestel die niet meer voor de winkel. Door de drukte op De Uitmarkt was het bijna onmogelijk om de nieuwe boeken te bewonderen/bestuderen. Vanzelfsprekend wilden de uitgeverijen van hun oudere collectie af en hoopten ze zo veel mogelijk te verkopen aan de mensen die aan hun kramen voorbij trokken. Dit heeft er echter wel voor mij toegeleid dat het bijna onmogelijk was om de nieuwe collectie op te nemen, waardoor ik met een ontevreden gevoel wegging. Hopelijk is volgend jaar De Uitmarkt gewoon weer De Uitmarkt, waar uitgeverijen alleen hun oudere collectie aanbieden en is Manuscripta gewoon weer een op zichzelf staand evenement. 

Hoe denk jij daarover?

Boekenbos

Momenteel woon ik anti-kraak ik een prachtige omgeving. Voor mijn huis ligt een mooie grasvlakte en zodra ik de achterdeur uitstap bevind ik mij in het bos. Toch ga ik niet vaak het bos in, misschien dat de angst voor de boze wolf van Roodkapje nog steeds te groot is. En al die kinderen die in het bos verdwalen en hun kruimelsporen kwijtraken, brrrr. Je zou maar een snoephuisje tegenkomen! Toch vind ik dat het bos iets magisch heeft. Uilen die ik 's avonds hoor oehoe-en, blaadjes die ritselen, muisjes die wegschieten en konijntjes die terug in hun holletjes kruipen. Misschien dat als ik de volgende keer het bos in ga, ik wel een goede fee tegenkom. Een fee die allemaal prachtige boeken tevoorschijn tovert en een zijdezachte leesstoel voor mij plaatst. Zou ze er dan zo uitzien?

De brief voor de koning

De brief voor de koning gaat over Tiuri die over enkele uren tot ridder zal worden geslagen. Maar eerst moet hij nog een nachtwake houden; de nacht voor hij tot ridder wordt geslagen verblijft hij in een kapel waar hij met niemand mag spreken en hij de deur niet mag openen. Als hij die nacht met drie andere jongens in de kapel zit, wordt er aan de deur geklopt. De jongens verroeren zich niet en blijven voor zich uit kijken. Dan wordt er nogmaals op de deur geklopt en wordt er om hulp geroepen. Tiuri begint te twijfelen, een persoon in nood mag je immers geen hulp weigeren. Hij besluit zijn belofte te breken en opent de deur. Voor de deur staat een oude man die hem verzoekt om hem te helpen. Hij heeft een brief en die moet naar de zwarte ridder met het witte schild worden gebracht. De opdracht is van levensbelang. Tiuri besluit de opdracht aan te nemen, maar wanneer hij bij de zwarte ridder met het witte schild aankomt, blijkt hij te laat te zijn: de ridder ligt stervend op het gras en vraagt Tiuri zijn taak te volbrengen. Een spannende reis naar het koninkrijk over de bergen volgt. 

Terwijl ik het boek las voelde ik me weer net tien jaar. In die periode begon ik de boeken van Thea Beckman en Simone van der Vlugt te lezen. Ook deze boeken wisten mij te grijpen en trokken mij mee de geschiedenis in. De brief voor de koning is een avontuurlijk verhaal waarin je meeleeft met het hoofdpersonage. De zinnen zijn kort, maar niet kinderlijk waardoor je door het boek heen vliegt. Ook heeft Tonke Dragt een prettige schrijfstijl en heeft ze originele namen bedacht voor de landen rondom het koninkrijk waar Tiuri woont, zoals het Land van Unauwen. Achter in het boek (althans als die later is gedrukt dan 21010) staat een brief van de auteur. Ze legt daar in uit hoe ze op de namen van de koningen is gekomen en daarmee ook op de namen van de koninkrijken. Het koninkrijk waar Tiuri zijn brief heen moet brengen is voor hem onbekend, oftewel unknown. Spreek dat een beetje anders uit en dan krijg je Unauwen. Mocht je zin hebben in een leuk kinderboek - ja het toch echt wel voor kinderen - of wil je een spannend boek voorlezen aan je (oppas)kinderen? Dan is dit boek helemaal leuk. Eenmaal begonnen met lezen, blijf je nieuwsgierig naar de avonturen van Tiuri. Het vervolgdeel De geheimen van het Wilde Woud ga ik zeker lezen!

Sterren: 4,5 (van 5)

De brief voor de koning
Tonke Dragt
Leopold
€18,95

Drukte!

Twee weken onderwijs zitten er op en ik heb nog niet eens één boek uitgelezen van de enorme stapel. Iedere avond kijk ik verlangend naar mijn boeken, maar besluit dan toch maar het structuralisme van Barthes te begrijpen, de onbegrijpelijke gedachten van Derrida te volgen of erachter te komen wat volgens Foucault een auteur inhoudt. Afijn, ik mag niet klagen. Ik heb evengoed vier leuke kinderboeken gelezen in deze twee weken: Allemaal willen we de hemel van Els Beerten, Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt (alsof jullie dat niet weten!), Dagen van olim van Miep Diekmann en De brief van de koning van Tonke Dragt. 

Vooral De brief voor de koning en Allemaal willen we de hemel vond ik indrukwekkend. Wist je dat De brief voor de koning voor het eerst verscheen in 1962? Nog steeds is het een veelgelezen boek; in 2013 verscheen de veertigste druk! Ik moet bekennen dat ik nog nooit een boek van Tonke Dragt had gelezen, maar nu ben ik toch wel nieuwsgierig geworden naar haar andere boeken. Voor de recensie van De brief voor de koning klik hier.